İslam, Şeytan’ın (Şeytan) insanlığın gerçek ve aktif bir düşmanı olduğunu öğretir. O, kötülüğün bir sembolü değil, Allah’a itaat etmeyi reddeden ve O’nun merhametinden kovulan yaratılmış bir varlık olan İblis’tir. O andan itibaren, kıyamet günü kadar insanları saptırmaya yemin etti. Kur'an, Şeytan’ın stratejilerini ortaya koyar, onun etkisi hakkında uyarır ve korunma talep etme ve onun fısıldamalarına karşı direnç gösterme konusunda açık rehberlik sağlar. İslam, kötülük var olsa da, asla Allah’ın rahmeti ve rehberliğiyle aşılmayacağını doğrular.
İblis, melekler arasında yüksek bir statüye sahip olan bir cin idi. Ancak, Ademe secde etmesi emredildiğinde, gururla reddetti. Onun isyanı kibir ve kıskançlıktan kaynaklanıyordu ve Allah’ın rahmetinden kovuldu.
"[Allah] dedi ki: 'Ben sana secde etmeni emrettim, sana ne engel oldu?' [Şeytan] dedi ki: 'Ben ondan daha hayırlıyım. Beni ateşten yarattın, onu ise çamurdan yarattın.'" 7:12
İblis, insanlığın yeminli düşmanı olan Şeytan’a dönüştü ve insanları aldatma ve yalan vaatlerle saptırma yemini etti.
Şeytan’ın amacı, insanları Allah’tan uzaklaştırmaktır — kibir, cazibe, erteleme ve umutsuzluk yoluyla. O, kötü düşünceler fısıldar, günahı cazip hale getirir ve unutkanlık ile nankörlüğü teşvik eder.
"[Şeytan] dedi: 'Çünkü sen beni saptırdın, kesinlikle onların doğru yolda durmalarına senin doğru yolunda bekleyeceğim.'" 7:16
Kimseyi günah işlemeye zorlayamaz, ancak zayıflıklardan faydalanır. Kur'an, kişisel sorumluluğa büyük önem verir — biz onu takip etmeyi seçeriz ya da seçmeyiz.
Kötülük, Allah’ın rahmetiyle çelişen bir şey değil, bir sınavdır. Kötülük, özgür iradeye izin verir, doğruyu yanlıştan ayırır ve samimi olanları arındırır. Şeytan kötülüğü teşvik ederken, Allah, ona karşı koymak için bir rehberlik sunmuştur.
"Gerçekten, Şeytan’ın tuzağı zayıftır." 4:76
Allah’ın rahmeti ve rehberliği her zaman kötülükten daha güçlüdür. Şeytan’ın etkisi yalnızca, bir insan Allah’ı anmaktan ve O’na itaat etmekten saparsa başarılı olur.
İslam, Şeytan’ın etkilerinden korunmak için belirli yollar öğretir:
"Ve eğer Şeytan’dan bir kötülük fikri gelirse, Allah’a sığın. Gerçekten O, İşitendir, Bilendir." 7:200
Şeytan, dünyasal cazibeler, yanlış ideolojiler, kıskanlık, bölünme ve dikkat dağılmalarını kullanarak insanları saptırır. Ayrıca, amoraliteyi ve şüpheyi teşvik eden cinler ve yanlış yolda giden insanlar gibi yardımcıları vardır.
"Ve işte her peygamber için bir düşman yaptık — insanlardan ve cinlerden şeytanlar — birbirlerini aldatıcı sözlerle tuzağa düşürüyorlar." 6:112
Bu araçlar hakkında farkındalık, inananların doğru yolda sağlam kalmalarına yardımcı olur.
Bugünkü etkisine rağmen, Şeytan’ın kaderi kesinleşmiştir. Kıyamet günü, o, takipçilerini reddedecek ve gerçekten hiçbir gücü olmadığını itiraf edecektir — yalnızca önerilerde bulunmuştur. O, kendisini takip edenlerle birlikte Cehennem’e atılacaktır.
"Ve Şeytan, iş bitip karar verildikten sonra şöyle diyecektir: 'Gerçekten, Allah size doğru sözün vaadini verdi. Ben de size vaat ettim ama sizi aldatıp ihanet ettim.'" 14:22
İslam, inananlara Şeytan’ı bir düşman olarak tanımalarını öğretir, ancak korku içinde yaşamamalarını — bunun yerine farkındalık ve sürekli olarak Allah’a güvenmelerini önerir. Şeytan’ın planları, anmak, içtenlik ve doğru eylemlerle karşılaşıldığında zayıf kalır.
Bilgi arayarak, dua ederek ve kalplerimizi koruyarak, kötülükten korunur ve Allah’a daha da yakınlaşırız, O ki tüm ışığın ve korunmanın kaynağıdır.