در اسلام، هدایت یکی از بزرگترین هدایا از سوی الله است — این است که قلب را از سردرگمی به وضوح، از گناه به درستی و از تاریکی به نور هدایت می‌کند. قرآن و پیامبر محمد (صلى الله عليه وسلم) به عنوان چراغ‌های نور توصیف شده‌اند که راه حقیقت و نجات را روشن می‌کنند. مؤمنی که هدایت الهی را دنبال می‌کند، در صلح، اطمینان و ارتباط با خالق خود گام بر می‌دارد.
در اسلام، هدایت (هدايه) به معنای هدایت شدن به سوی راه مستقیم است — زندگی‌ای که پر از ایمان، اخلاق و تسلیم شدن به اراده الله است. این یک نعمت است که الله به کسانی می‌دهد که آن را با اخلاص می‌جویند.
"به‌درستی که این قرآن به راهی که عادلانه‌تر و صحیح‌تر است هدایت می‌کند." 17:9
الله به کسانی که بخواهد هدایت می‌دهد، بر اساس حکمت، عدالت و تلاش جوینده. مؤمن در هر نماز از این هدایت درخواست می‌کند.
قرآن از نور به عنوان تمثیلی برای هدایت، ایمان و حقیقت الهی استفاده می‌کند. همانطور که نور فیزیکی تاریکی را از بین می‌برد، نور الهی جهل، شک و گناه را از روح پاک می‌کند.
"الله نور آسمان‌ها و زمین است... نور بر نور. الله هر کسی را که بخواهد به نور خود هدایت می‌کند." 24:35
این "نور بر نور" بیانگر روشنایی لایه‌ای قلب از طریق وحی، اخلاص و رحمت الهی است.
قرآن هم به عنوان هدایت و هم به عنوان نور توصیف شده است. این قرآن مؤمنان را به سوی راست‌کرداری هدایت می‌کند و به آنها کمک می‌کند که حقیقت را از دروغ تشخیص دهند.
"به‌درستی که از الله به شما نوری و کتابی روشن فرستاده شده است که از طریق آن الله کسانی را که به دنبال رضایت او هستند هدایت می‌کند." 5:15–16
هر آیه از قرآن به عنوان منبعی از حکمت و راهنمایی برای روح عمل می‌کند — یک قطب‌نما در زمان‌های تاریکی.
پیامبر محمد (صلى الله عليه وسلم) تنها با یک پیام نیامد، بلکه به عنوان یک الگوی زنده از نور و هدایت فرستاده شد. شخصیت، سخنان و اعمال او همگی حقیقت الهی را منعکس می‌کنند.
"ای پیامبر، ما تو را به عنوان گواه، بشارت‌دهنده و هشداردهنده، و کسی که به اجازه الله مردم را به سوی الله دعوت می‌کند و به عنوان چراغی روشن فرستادیم." 33:45–46
او به عنوان "سراجاً منیراً" — یک چراغ روشن توصیف شده است که در جهانی پر از سردرگمی و ظلم روشنی می‌بخشد.
هدایت هم یک دعاست و هم یک فرآیند. مسلمانان در هر واحد از نماز خود با عبارت: "ما را به راه مستقیم هدایت کن" از الله درخواست می‌کنند. اما آنها باید پس از دریافت هدایت، طبق آن عمل کنند.
"آن کسانی که هدایت شده‌اند، او آنها را در هدایتش افزایش می‌دهد و به آنها تقوا می‌دهد." 47:17
پذیرفتن هدایت منجر به آرامش درونی و وضوح می‌شود. رد کردن آن باعث کور شدن قلب می‌شود، حتی اگر انسان با چشم‌های خود ببیند.
در روز قیامت، نور نه تنها نمادین بلکه واقعی خواهد بود — مؤمنان وقتی از پل به سوی بهشت عبور می‌کنند، نور خواهند داشت. نور آنها سطح ایمان و اطاعت آنها را در این دنیا منعکس خواهد کرد.
"در روزی که مردان مؤمن و زنان مؤمن را ببینی که نورشان پیشاپیش آنها و در سمت راست آنها می‌رود... پاداش آنها نزد الله است." 57:12
کسانی که در این دنیا تحت نور الله زندگی کرده‌اند، در آخرت با همان نور هدایت می‌شوند.
در اسلام، هدایت یک رویداد یک‌باره نیست — بلکه یک سفر مداوم است. نور ایمان باید با یادگیری، عبادت، تواضع و اخلاص پرورش یابد. همانطور که مؤمنان این مسیر را طی می‌کنند، هرگز تنها نیستند — نور الله با آنهاست و هر قدم آنها را هدایت می‌کند، هر شک آنها را روشن می‌سازد.
باشد که ما همه از کسانی باشیم که الله با نور خود هدایت می‌کند و این نور را با صلح و موفقیت به زندگی آینده می‌بریم.