سوره غاشیه (فشار آورنده)

سوره غاشیه هشتاد و هشتمین سوره قرآن است که در مدینه نازل شد و دارای ۲۶ آیه است. این سوره به صحنه‌های روز قیامت پرداخته و پاداش مؤمنان و عذاب کافران را بیان می‌کند.

ترجمه: سوره الغاشیه (پوشاننده) سُورَة الغاشية

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

i

به نام خداوند بخشنده و مهربان

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ١ i

آیا داستان غاشیه [= روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را می‌پوشاند] به تو رسیده است؟! (۱)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ٢ i

چهره‌هایی در آن روز خاشع و ذلّت‌بارند، (۲)

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ٣ i

آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‌اند (و نتیجه‌ای عایدشان نشده است)، (۳)

تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً ٤ i

و در آتش سوزان وارد می‌گردند؛ (۴)

تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ٥ i

از چشمه‌ای بسیار داغ به آنان می‌نوشانند؛ (۵)

لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ ٦ i

غذائی جز از ضَریع [= خار خشک تلخ و بدبو] ندارند؛ (۶)

لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ ٧ i

غذایی که نه آنها را فربه می‌کند و نه از گرسنگی می‌رهاند! (۷)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ٨ i

چهره‌هایی در آن روز شاداب و باطراوتند، (۸)

لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ٩ i

و از سعی و تلاش خود خشنودند، (۹)

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ١٠ i

در بهشتی عالی جای دارند، (۱۰)

لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ١١ i

که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند! (۱۱)

فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ١٢ i

در آن چشمه‌ای جاری است، (۱۲)

فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ١٣ i

در آن تختهای زیبای بلندی است، (۱۳)

وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ١٤ i

و قدحهایی (که در کنار این چشمه) نهاده، (۱۴)

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ١٥ i

و بالشها و پشتیهای صف‌داده شده، (۱۵)

وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ١٦ i

و فرشهای فاخر گسترده! (۱۶)

أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ١٧ i

آیا آنان به شتر نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده است؟! (۱۷)

وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ١٨ i

و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده؟! (۱۸)

وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ١٩ i

و به کوه‌ها که چگونه در جای خود نصب گردیده! (۱۹)

وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ٢٠ i

و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (۲۰)

فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ٢١ i

پس تذکّر ده که تو فقط تذکّر دهنده‌ای! (۲۱)

لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ ٢٢ i

تو سلطه‌گر بر آنان نیستی که (بر ایمان) مجبورشان کنی، (۲۲)

إِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ٢٣ i

مگر کسی که پشت کند و کافر شود، (۲۳)

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ٢٤ i

که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات می‌کند! (۲۴)

إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ٢٥ i

به یقین بازگشت (همه) آنان به سوی ماست، (۲۵)

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ٢٦ i

و مسلّماً حسابشان (نیز) با ماست! (۲۶)