ترجمه: سوره الغاشیه (پوشاننده) سُورَة الغاشية
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ١ i
آیا داستان غاشیه [= روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را میپوشاند] به تو رسیده است؟! (۱)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ٢ i
چهرههایی در آن روز خاشع و ذلّتبارند، (۲)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ٣ i
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شدهاند (و نتیجهای عایدشان نشده است)، (۳)
تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً ٤ i
و در آتش سوزان وارد میگردند؛ (۴)
تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ٥ i
از چشمهای بسیار داغ به آنان مینوشانند؛ (۵)
لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ ٦ i
غذائی جز از ضَریع [= خار خشک تلخ و بدبو] ندارند؛ (۶)
لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ ٧ i
غذایی که نه آنها را فربه میکند و نه از گرسنگی میرهاند! (۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ٨ i
چهرههایی در آن روز شاداب و باطراوتند، (۸)
لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ٩ i
و از سعی و تلاش خود خشنودند، (۹)
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ١٠ i
در بهشتی عالی جای دارند، (۱۰)
لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ١١ i
که در آن هیچ سخن لغو و بیهودهای نمیشنوند! (۱۱)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ١٢ i
در آن چشمهای جاری است، (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ١٣ i
در آن تختهای زیبای بلندی است، (۱۳)
وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ١٤ i
و قدحهایی (که در کنار این چشمه) نهاده، (۱۴)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ١٥ i
و بالشها و پشتیهای صفداده شده، (۱۵)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ١٦ i
و فرشهای فاخر گسترده! (۱۶)
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ١٧ i
آیا آنان به شتر نمینگرند که چگونه آفریده شده است؟! (۱۷)
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ١٨ i
و به آسمان نگاه نمیکنند که چگونه برافراشته شده؟! (۱۸)
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ١٩ i
و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده! (۱۹)
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ٢٠ i
و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (۲۰)
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ٢١ i
پس تذکّر ده که تو فقط تذکّر دهندهای! (۲۱)
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ ٢٢ i
تو سلطهگر بر آنان نیستی که (بر ایمان) مجبورشان کنی، (۲۲)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ٢٣ i
مگر کسی که پشت کند و کافر شود، (۲۳)
فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ٢٤ i
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات میکند! (۲۴)
إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ٢٥ i
به یقین بازگشت (همه) آنان به سوی ماست، (۲۵)
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ٢٦ i
و مسلّماً حسابشان (نیز) با ماست! (۲۶)