باور به آخرت (Akhirah) یکی از اصول اساسی اسلام است. این باور است که زندگی با مرگ پایان نمی‌یابد، بلکه به شکلی دیگر ادامه می‌یابد و هر روح بر اساس اعمال خود قضاوت خواهد شد. آخرت شامل رویدادهایی مانند مرگ، قبر، رستاخیز، روز داوری و مقصدهای ابدی بهشت (جنت) یا جهنم (جهنم) است. این مفهومی است که مسئولیت، هدف و امید را در دل هر مؤمن می‌کارد.
مرگ آغاز سفر به سوی آخرت است. در اسلام، مرگ به عنوان پایان در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه به عنوان انتقال به دنیای غیبی دیده می‌شود. مدت زمان بین مرگ و رستاخیز به نام Barzakh شناخته می‌شود، که یک مانع است که در آن روح‌ها منتظر روز داوری می‌مانند. وضعیت روح در قبر زندگی‌ای را که او زیسته است نشان می‌دهد – یا آرام و یا در عذاب.
"تا زمانی که مرگ به یکی از آن‌ها برسد، او می‌گوید: 'پروردگارا، مرا بازگردان تا آنچه را که پشت سر گذاشته‌ام، انجام دهم.' نه! این تنها کلماتی است که او می‌گوید؛ و پشت سر آن‌ها یک مانع (Barzakh) است تا روزی که آن‌ها زنده شوند." 23:99-100
قبر به عنوان باغی از باغ‌های بهشت یا گودالی از گودال‌های جهنم در نظر گرفته می‌شود، بسته به ایمان و اعمال فرد.
اسلام می‌آموزد که تمام انسان‌ها برای داوری در روز رستاخیز (Yawm al-Qiyamah) زنده خواهند شد. این روزی از حقیقت و عدالت خواهد بود که در آن هر عمل، کلمه و نیت به نمایش گذاشته خواهد شد. هیچ چیزی از دیدگاه الله پنهان نخواهد ماند.
"روزیکه از قبرها بیرون می‌آیند؛ هیچ چیزی از آن‌ها از الله پنهان نخواهد بود. امروز ملکیت برای کیست؟ برای الله، یکتای غالب." 40:16
هر شخص کتاب اعمال خود را دریافت خواهد کرد – کسانی که موفق هستند آن را در دست راست خود دریافت خواهند کرد، در حالی که کسانی که ناکام هستند آن را در دست چپ خود دریافت خواهند کرد. ترازویی برای سنجش اعمال قرار خواهد گرفت و هر روح پاداش کامل اعمال خود را خواهد گرفت.
جنت خانه ابدی صلح و پاداش برای کسانی است که به الله ایمان آورده‌اند، دستورات او را پیروی کرده‌اند و زندگی درست‌کارانه‌ای داشته‌اند. این در قرآن به عنوان مکانی از زیبایی غیرقابل تصور، شادی و نزدیکی به الله توصیف شده است. در آنجا رودخانه‌هایی از شیر و عسل، باغ‌های لذت و همراهانی از پاکی وجود دارد.
"به‌راستی کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، برای آن‌ها باغ‌های بهشت به عنوان مسکن خواهند بود." 18:107
بزرگترین پاداش برای اهل جنت این خواهد بود که الله را ببینند و برای همیشه در رضایت او زندگی کنند. ورود به بهشت از طریق رحمت الله است، که به کسانی که در ایمان و اعمال خوب تلاش کرده‌اند، داده می‌شود.
جهنم مکان عذاب برای کسانی است که الله را رد کرده‌اند، گناهان بزرگی بدون توبه مرتکب شده‌اند، یا در کفر و ظلم زندگی کرده‌اند. قرآن به طور مکرر درباره عذاب جهنم هشدار می‌دهد – آتش سوزان آن، بادهای سوزان و آب‌های جوشان آن.
"به‌راستی کسانی که به آیات ما کافر شدند – ما آن‌ها را به آتش خواهیم انداخت. هر بار که پوست آن‌ها سوخت، ما پوست دیگری به آن‌ها خواهیم داد تا عذاب را بچشند." 4:56
با این حال، اسلام می‌آموزد که رحمت الله بی‌پایان است. توبه صادقانه قبل از مرگ می‌تواند به آمرزش منجر شود و تنها الله است که سرنوشت هر فرد را با عدالت و حکمت کامل تعیین می‌کند.
هر روح مسئول اعمال خود است، و در روز داوری هیچ کس نمی‌تواند بار دیگری را تحمل کند. اسلام بر مسئولیت شخصی و پاسخگویی تأکید می‌کند و به مؤمنان یادآوری می‌کند که حتی اعمال کوچک نیز قضاوت خواهند شد.
"پس هر که یک ذره از خوبی انجام دهد، آن را خواهد دید، و هر که یک ذره از بدی انجام دهد، آن را خواهد دید." 99:7-8
این درک مسلمانان را تشویق می‌کند تا زندگی‌ای با صداقت، عبادت، مهربانی و عدالت داشته باشند، در حالی که می‌دانند تلاش‌های آن‌ها بیهوده نخواهد بود.
آخرت یک موضوع مرکزی در الهیات اسلامی است که مؤمنان را به زندگی هدفمند، تلاش برای خوبی و حفظ آگاهی مداوم از بازگشت نهایی به الله تشویق می‌کند. این ما را یادآوری می‌کند که این جهان موقتی است و آزمون است و موفقیت واقعی در به دست آوردن رضایت الله و ورود به بهشت است.
اسلام می‌آموزد که آماده شدن برای آخرت شامل ایمان، اعمال صالح، توبه و اعتماد به رحمت الله است. مؤمن حکیم کسی است که مرگ را به یاد دارد و هر روز برای پاداش ابدی تلاش می‌کند.