ترجمه: سوره الدخان (دود) سُورَة الدخان
حم ١ i
حم (۱)
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ٢ i
سوگند به این کتاب روشنگر، (۲)
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ ٣ i
که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بودهایم! (۳)
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ٤ i
در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا میگردد. (۴)
أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ٥ i
(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم! (۵)
رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ٦ i
اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! (۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ ٧ i
(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! (۷)
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ٨ i
هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده میکند و میمیراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! (۸)
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ٩ i
ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی میکنند. (۹)
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ ١٠ i
پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... (۱۰)
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ١١ i
که همه مردم را فرامیگیرد؛ این عذاب دردناکی است! (۱۱)
رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ١٢ i
(میگویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان میآوریم. (۱۲)
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ ١٣ i
چگونه: و از کجا متذکر میشوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! (۱۳)
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ١٤ i
سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافتهای دیوانه است!» (۱۴)
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ١٥ i
ما عذاب را کمی برطرف میسازیم، ولی باز به کارهای خود بازمیگردید! (۱۵)
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ١٦ i
(ما از آنها انتقام میگیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرندهایم! (۱۶)
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ ١٧ i
ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد، (۱۷)
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ١٨ i
(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم! (۱۸)
وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ١٩ i
و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آوردهام! (۱۹)
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ ٢٠ i
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه میبرم از اینکه مرا متهم کنید! (۲۰)
وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ ٢١ i
و اگر به من ایمان نمیآورید، از من کنارهگیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! (۲۱)
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ ٢٢ i
(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند! (۲۲)
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ ٢٣ i
(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب میشوید! (۲۳)
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ ٢٤ i
(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرقشده خواهند بود! (۲۴)
كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ٢٥ i
(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمهها که از خود به جای گذاشتند، (۲۵)
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ ٢٦ i
و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت، (۲۶)
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ ٢٧ i
و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! (۲۷)
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ ٢٨ i
اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم! (۲۸)
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ ٢٩ i
نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! (۲۹)
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ ٣٠ i
ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّتبار رهایی بخشیدیم؛ (۳۰)
مِنْ فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِنَ الْمُسْرِفِينَ ٣١ i
از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود! (۳۱)
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ٣٢ i
ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم، (۳۲)
وَآتَيْنَاهُمْ مِنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُبِينٌ ٣٣ i
و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)! (۳۳)
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ ٣٤ i
اینها [= مشرکان] میگویند: (۳۴)
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ ٣٥ i
«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (۳۵)
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ٣٦ i
اگر راست میگویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!» (۳۶)
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ ٣٧ i
آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! (۳۷)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ٣٨ i
ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بیهدف) نیافریدیم! (۳۸)
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ٣٩ i
ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمیدانند! (۳۹)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ ٤٠ i
روز جدایی (حق از باطل) وعدهگاه همه آنهاست! (۴۰)
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ٤١ i
روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمیکند، و از هیچسو یاری نمیشوند؛ (۴۱)
إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ٤٢ i
مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است! (۴۲)
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ ٤٣ i
مسلّماً درخت زقّوم... (۴۳)
طَعَامُ الْأَثِيمِ ٤٤ i
غذای گنهکاران است، (۴۴)
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ ٤٥ i
همانند فلز گداخته در شکمها میجوشد؛ (۴۵)
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ ٤٦ i
جوششی همچون آب سوزان! (۴۶)
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ ٤٧ i
(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب میشود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید! (۴۷)
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ ٤٨ i
سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید! (۴۸)
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ ٤٩ i
(به او گفته میشود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی! (۴۹)
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ ٥٠ i
این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید میکردید! (۵۰)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ ٥١ i
(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، (۵۱)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ٥٢ i
در میان باغها و چشمهها؛ (۵۲)
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ ٥٣ i
آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم میپوشند و در مقابل یکدیگر مینشینند؛ (۵۳)
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ ٥٤ i
اینچنیناند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج میکنیم! (۵۴)
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ ٥٥ i
آنها در آنجا هر نوع میوهای را بخواهند در اختیارشان قرارمیگیرد، و در نهایت امنیّت به سر میبرند! (۵۵)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ٥٦ i
هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیدهاند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ میکند؛ (۵۶)
فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ٥٧ i
این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است! (۵۷)
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ٥٨ i
ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند! (۵۸)
فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ ٥٩ i
(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)! (۵۹)