ترجمه: سوره الطور (کوه) سُورَة الطور
وَالطُّورِ ١ i
سوگند به کوه طور، (۱)
وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ ٢ i
و کتابی که نوشته شده، (۲)
فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ ٣ i
در صفحهای گسترده، (۳)
وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ٤ i
و سوگند به «بیت المعمور»، (۴)
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ٥ i
و سقف برافراشته، (۵)
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ٦ i
و دریای مملوّ و برافروخته، (۶)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ ٧ i
که عذاب پروردگارت واقع میشود، (۷)
مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ ٨ i
و چیزی از آن مانع نخواهد بود! (۸)
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ٩ i
(این عذاب الهی) در آن روزی است که آسمان به شدّت به حرکت درمیآید، (۹)
وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا ١٠ i
و کوهها از جا کنده و متحرّک میشوند! (۱۰)
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ١١ i
وای در آن روز بر تکذیبکنندگان، (۱۱)
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ ١٢ i
همانها که در سخنان باطل به بازی مشغولند! (۱۲)
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ١٣ i
در آن روز که آنها را بزور به سوی آتش دوزخ میرانند! (۱۳)
هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ١٤ i
(به آنها میگویند:) این همان آتشی است که آن را انکار میکردید. (۱۴)
أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ ١٥ i
آیا این سحر است یا شما نمیبینید؟! (۱۵)
اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ١٦ i
در آن وارد شوید و بسوزید؛ میخواهید صبر کنید یا نکنید، برای شما یکسان است؛ چرا که تنها به اعمالتان جزا داده میشوید! (۱۶)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ ١٧ i
ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند، (۱۷)
فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ١٨ i
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (۱۸)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ١٩ i
(به آنها گفته میشود:) بخورید و بیاشامید گوارا؛ اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید! (۱۹)
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ ٢٠ i
این در حالی که بر تختهای صفکشیده در کنار هم تکیه میزنند، و «حور العین» را به همسری آنها درمیآوریم! (۲۰)
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ ٢١ i
کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروی از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق میکنیم؛ و از (پاداش) عملشان چیزی نمیکاهیم؛ و هر کس در گرو اعمال خویش است! (۲۱)
وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ ٢٢ i
و همواره از انواع میوهها و گوشتها -از هر نوع که بخواهند- در اختیارشان میگذاریم! (۲۲)
يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ ٢٣ i
آنها در بهشت جامهای پر از شراب طهور را که نه بیهودهگویی در آن است و نه گناه، از یکدیگر میگیرند! (۲۳)
وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ ٢٤ i
و پیوسته بر گردشان نوجوانانی برای (خدمت) آنان گردش میکنند که همچون مرواریدهای درون صدفند! (۲۴)
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ٢٥ i
در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته) سؤال مینمایند؛ (۲۵)
قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ ٢٦ i
میگویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)! (۲۶)
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ ٢٧ i
امّا خداوند بر ما منّت نهاد و از عذابکشنده ما را حفظ کرد! (۲۷)
إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ ٢٨ i
ما از پیش او را میخواندیم (و میپرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان!» (۲۸)
فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ ٢٩ i
پس تذکّر ده، که به لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نیستی! (۲۹)
أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ ٣٠ i
بلکه آنها میگویند: «او شاعری است که ما انتظار مرگش را میکشیم!» (۳۰)
قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ ٣١ i
بگو: «انتظار بکشید که من هم با (شما انتظار میکشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودی شما را با عذاب الهی)!» (۳۱)
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ٣٢ i
آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور میدهد، یا قومی طغیانگرند؟ (۳۲)
أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ ٣٣ i
یا میگویند: «قرآن را به خدا افترا بسته»، ولی آنان ایمان ندارند. (۳۳)
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ ٣٤ i
اگر راست میگویند سخنی همانند آن بیاورند! (۳۴)
أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ٣٥ i
یا آنها بی هیچ آفریده شدهاند، یا خود خالق خویشند؟! (۳۵)
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ ٣٦ i
آیا آنها آسمانها و زمین را آفریدهاند؟! بلکه آنها جویای یقین نیستند! (۳۶)
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ ٣٧ i
آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! (۳۷)
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ٣٨ i
آیا نردبانی دارند (که به آسمان بالا میروند) و بوسیله آن اسرار وحی را میشنوند؟! کسی که از آنها این ادّعا را دارد دلیل روشنی بیاورد! (۳۸)
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ ٣٩ i
آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا مینامید)؟! (۳۹)
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ٤٠ i
آیا تو از آنها پاداشی میطلبی که در زیر بار گران آن قرار دارند؟! (۴۰)
أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ٤١ i
آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روی آن مینویسند؟! (۴۱)
أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ٤٢ i
آیا میخواهند نقشه شیطانی برای تو بکشند؟! ولی بدانند خود کافران در دام این نقشهها گرفتار میشوند! (۴۲)
أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ٤٣ i
یا معبودی غیر خداوند دارند (که قول یاری به آنها داده)؟! منزّه است خدا از آنچه همتای او قرارمیدهند! (۴۳)
وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ ٤٤ i
آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگی از آسمان (برای عذابشان) سقوط میکند میگویند: «این ابر متراکمی است!» (۴۴)
فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ ٤٥ i
حال که چنین است آنها را رها کن تا روز مرگ خود را ملاقات کنند؛ (۴۵)
يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ٤٦ i
روزی که نقشههای آنان سودی به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یاری نمیشوند! (۴۶)
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ٤٧ i
و برای ستمگران عذابی قبل از آن است (در همین جهان)؛ ولی بیشترشان نمیدانند! (۴۷)
وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ٤٨ i
در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو در حفاظت کامل ما قرار داری! و هنگامی که برمیخیزی پروردگارت را تسبیح و حمد گوی! (۴۸)
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ٤٩ i
(همچنین) به هنگام شب او را تسبیح کن و به هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح)! (۴۹)