سوره مرسلات (فرستاده‌ها)

سوره مرسلات هفتاد و هفتمین سوره قرآن است که در مدینه نازل شد و دارای ۵۰ آیه است. این سوره به مأموریت فرشتگان و آمدن روز قیامت پرداخته و به کسانی که حقیقت را رد می‌کنند هشدار می‌دهد.

ترجمه: سوره المرسلات (فرستادگان) سُورَة المرسلات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

i

به نام خداوند بخشنده و مهربان

وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ١ i

سوگند به فرشتگانی که پی در پی فرستاده می‌شوند، (۱)

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ٢ i

و آنها که همچون تند باد حرکت می‌کنند، (۲)

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ٣ i

و سوگند به آنها که (ابرها را) می‌گسترانند، (۳)

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ٤ i

و آنها که جدا می‌کنند، (۴)

فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ٥ i

و سوگند به آنها که آیات بیدارگر (الهی) را (به انبیا) القا می‌نمایند، (۵)

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ٦ i

برای اتمام حجّت یا برای انذار، (۶)

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ٧ i

که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده می‌شود، یقیناً واقع‌شدنی است! (۷)

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ٨ i

در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک شوند، (۸)

وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ٩ i

و (کرات) آسمان از هم بشکافند، (۹)

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ١٠ i

و در آن زمان که کوه‌ها از جا کنده شوند، (۱۰)

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ١١ i

و در آن هنگام که برای پیامبران (بمنظور ادای شهادت) تعیین وقت شود! (۱۱)

لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ١٢ i

(این امر) برای چه روزی به تأخیر افتاده؟ (۱۲)

لِيَوْمِ الْفَصْلِ ١٣ i

برای روز جدایی (حق از باطل)! (۱۳)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ١٤ i

تو چه می‌دانی روز جدایی چیست! (۱۴)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ١٥ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۱۵)

أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ١٦ i

آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟! (۱۶)

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ١٧ i

سپس دیگر (مجرمان) را به دنبال آنها می‌فرستیم! (۱۷)

كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ١٨ i

(آری) این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم! (۱۸)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ١٩ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۱۹)

أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ٢٠ i

آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم، (۲۰)

فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ٢١ i

سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم، (۲۱)

إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ ٢٢ i

تا مدّتی معیّن؟! (۲۲)

فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ٢٣ i

ما قدرت بر این کار داشتیم، پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما آسان است)! (۲۳)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٢٤ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۲۴)

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ٢٥ i

آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم، (۲۵)

أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ٢٦ i

هم در حال حیاتشان و هم مرگشان؟! (۲۶)

وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ٢٧ i

و در آن کوه‌های استوار و بلندی قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم! (۲۷)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٢٨ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۲۸)

انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ٢٩ i

(در آن روز به آنها گفته می‌شود:) بی‌درنگ، به سوی همان چیزی که پیوسته آن را تکذیب می‌کردید بروید! (۲۹)

انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ٣٠ i

بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان‌بار و آتش‌زا)! (۳۰)

لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ٣١ i

سایه‌ای که نه آرامبخش است و نه از شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند! (۳۱)

إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ٣٢ i

شراره‌هایی از خود پرتاب می‌کند مانند یک کاخ! (۳۲)

كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ٣٣ i

گویی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زردرنگی هستند (که به هر سو پراکنده می‌شوند)! (۳۳)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٣٤ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۳۴)

هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ٣٥ i

امروز روزی است که سخن نمی‌گویند (و قادر بر دفاع از خویشتن نیستند)، (۳۵)

وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ٣٦ i

و به آنها اجازه داده نمی‌شود که عذرخواهی کنند! (۳۶)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٣٧ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۳۷)

هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ٣٨ i

(و به آنها گفته می‌شود:) امروز همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده‌ایم! (۳۸)

فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ٣٩ i

اگر چاره‌ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید! (۳۹)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٠ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۴۰)

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ٤١ i

(در آن روز) پرهیزگاران در سایه‌های (درختان بهشتی) و در میان چشمه‌ها قرار دارند، (۴۱)

وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ٤٢ i

و میوه‌هایی از آنچه مایل باشند! (۴۲)

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ٤٣ i

بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام می‌دادید! (۴۳)

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ٤٤ i

ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! (۴۴)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٥ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۴۵)

كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ٤٦ i

(و به مجرمان بگو:) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (از زندگی دنیا، ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شماست) چرا که شما مجرمید! (۴۶)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٧ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۴۷)

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ٤٨ i

و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمی‌کنند! (۴۸)

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٩ i

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (۴۹)

فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ٥٠ i

(و اگر آنها به این قرآن ایمان نمی‌آورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان می‌آورند؟! (۵۰)