ترجمه: سوره النبأ (خبر بزرگ) سُورَة النبأ
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ١ i
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال میکنند؟! (۱)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ٢ i
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)! (۲)
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ٣ i
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند! (۳)
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ٤ i
چنین نیست که آنها فکر میکنند، و بزودی میفهمند! (۴)
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ٥ i
باز هم چنین نیست که آنها میپندارند، و بزودی میفهمند (که قیامت حق است)! (۵)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ٦ i
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (۶)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ٧ i
و کوهها را میخهای زمین؟! (۷)
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ٨ i
و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (۸)
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ٩ i
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، (۹)
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ١٠ i
و شب را پوششی (برای شما)، (۱۰)
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ١١ i
و روز را وسیلهای برای زندگی و معاش! (۱۱)
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ١٢ i
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (۱۲)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ١٣ i
و چراغی روشن و حرارتبخش آفریدیم! (۱۳)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ١٤ i
و از ابرهای بارانزا آبی فراوان نازل کردیم، (۱۴)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ١٥ i
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (۱۵)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ١٦ i
و باغهایی پردرخت! (۱۶)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ١٧ i
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! (۱۷)
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ١٨ i
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما فوج فوج (به محشر) میآیید! (۱۸)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ١٩ i
و آسمان گشوده میشود و بصورت درهای متعددی درمیآید! (۱۹)
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ٢٠ i
و کوهها به حرکت درمیآید و بصورت سرابی میشود! (۲۰)
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ٢١ i
مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ، (۲۱)
لِلطَّاغِينَ مَآبًا ٢٢ i
و محل بازگشتی برای طغیانگران! (۲۲)
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ٢٣ i
مدّتهای طولانی در آن میمانند! (۲۳)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ٢٤ i
در آنجا نه چیز خنکی میچشند و نه نوشیدنی گوارایی، (۲۴)
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ٢٥ i
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون! (۲۵)
جَزَاءً وِفَاقًا ٢٦ i
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)! (۲۶)
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ٢٧ i
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند، (۲۷)
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ٢٨ i
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند! (۲۸)
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ٢٩ i
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کردهایم! (۲۹)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ٣٠ i
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمیافزاییم! (۳۰)
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ٣١ i
مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است: (۳۱)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ٣٢ i
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها، (۳۲)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ٣٣ i
و حوریانی بسیار جوان و همسن و سال، (۳۳)
وَكَأْسًا دِهَاقًا ٣٤ i
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)! (۳۴)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ٣٥ i
در آنجا نه سخن لغو و بیهودهای میشنوند و نه دروغی! (۳۵)
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ٣٦ i
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیهای است کافی! (۳۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ٣٧ i
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)! (۳۷)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ٣٨ i
روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف میایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمیگویند، و (آنگاه که میگویند) درست میگویند! (۳۸)
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا ٣٩ i
آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند! (۳۹)
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا ٤٠ i
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمیشدم)!» (۴۰)