حضرت یونس (علیه السلام) در اسلام به عنوان یک پیامبر محبوب شناخته می‌شود که داستان فوق‌العاده‌ای از صبر، توبه و بخشش دارد. داستان او با واقعه‌ای دراماتیک از بلعیده شدن توسط یک ماهی (یا وال) پس از ترک ماموریتش همراه است. قرآن داستان او را به عنوان درسی در مورد فروتنی، صبر و اهمیت درخواست رحمت از الله بازگو می‌کند. داستان حضرت یونس (علیه السلام) نه تنها در مورد چالش‌های او است، بلکه در مورد رحمت و بخشش الله نیز است که اهمیت توبه و اعتماد به اراده الهی را نشان می‌دهد. در ادامه، ماموریت او، زمان سپری شده در شکم ماهی و درس‌های کلیدی که مسلمانان می‌توانند از داستان او بیاموزند، بررسی خواهیم کرد.
حضرت یونس (علیه السلام) از سوی الله به سوی مردم نینوا فرستاده شد که در گناه و نافرمانی از دستورات الله زندگی می‌کردند. او به آن‌ها پیام آورد تا توبه کنند و تنها خداوند یکتا را عبادت نمایند. اما مردم نینوا پیام او را رد کردند و پس از تلاش‌های زیاد، حضرت یونس (علیه السلام) از نپذیرفتن پیامش توسط آن‌ها مایوس شد. او تصمیم گرفت که قومش را ترک کند، زیرا معتقد بود که آن‌ها پیام او را قبول نخواهند کرد و به سمت دریا روانه شد.
"و [ما] یونس را زمانی که به سوی کشتی فرار کرد فرستادیم، و او قرعه انداخت و از بازندگان بود." 37:139
حضرت یونس (علیه السلام) قوم خود را در ناامیدی ترک کرد، اما این ترک کردن او آغاز یک آزمایش بی‌نظیر برای او بود. نقشه الله برای حضرت یونس (علیه السلام) به زودی آشکار شد و درس‌های بزرگی از توبه، صبر و ایمان به رحمت الله را به او و دیگران آموخت.
حضرت یونس (علیه السلام) که به سمت دریا روانه شده بود، با طوفانی مواجه شد. دریانوردان که گمان می‌بردند طوفان یک کیفر است، قرعه انداختند تا متوجه شوند که چه کسی مسئول این بدبختی است. قرعه به نام حضرت یونس (علیه السلام) افتاد و او را به دریا انداختند، جایی که توسط یک ماهی بزرگ (که اغلب به عنوان وال تعبیر می‌شود) بلعیده شد. در درون شکم ماهی، حضرت یونس (علیه السلام) خود را در عمق تاریکی، جسمانی و روحی یافت. او متوجه اشتباهش در ترک قوم خود و نافرمانی از دستور الله شد.
"پس ماهی او را بلعید، و او مقصر بود. اگر از کسانی نبود که خداوند را تسبیح می‌گفت، تا روزی که برانگیخته شوند در شکم ماهی باقی می‌ماند." 37:142-144
در شکم ماهی، حضرت یونس (علیه السلام) دعا کرد و از الله طلب آمرزش نمود. این لحظه تفکر برای او نقطه عطفی بود، زیرا او به طور صادقانه به سوی الله بازگشت و اشتباه خود را پذیرفت و از رحمت او خواست.
حضرت یونس (علیه السلام) در شکم ماهی دعای قدرتمندی به سوی الله داشت که در اسلام از اهمیت زیادی برخوردار است. این دعا فروتنی و توبه صادقانه حضرت یونس (علیه السلام) را نشان می‌دهد و یادآوری می‌کند که الله همیشه آماده است تا کسانی را که با صداقت به سوی او باز می‌گردند، ببخشد.
"هیچ معبودی جز تو نیست؛ تو بلند مرتبه‌ای. به درستی که من از ظالمان بودم." 21:87
دعای حضرت یونس (علیه السلام) بیانگر تسلیم کامل به الله و پذیرش اشتباهات خود است. مسلمانان این دعا را معمولاً در زمان‌های سختی یا هنگام درخواست آمرزش می‌خوانند، زیرا این دعا اهمیت توبه و بازگشت به سوی الله در زمان سختی‌ها را یادآوری می‌کند.
پس از دعای خود، حضرت یونس (علیه السلام) به رحمت الله از شکم ماهی نجات یافت. ماهی او را به ساحل انداخت و به او فرصتی دوباره داد تا ماموریت خود را ادامه دهد. زمان سپری شده در شکم ماهی، دوره‌ای از تفکر، توبه و تجدید ایمان بود. حضرت یونس (علیه السلام) یادآوری شد که باید از دستورات الله پیروی کند، به حکمت او اعتماد داشته باشد و در برابر مشکلات صبر کند.
"و ما او را به سوی قومش فرستادیم، صد هزار نفر یا بیشتر. و آن‌ها ایمان آوردند، پس ما به آن‌ها تا مدتی بهره دادیم." 37:148
وقتی حضرت یونس (علیه السلام) به قوم خود بازگشت، فهمید که آن‌ها توبه کرده و به سوی الله برگشته‌اند. الله با رحمت خود آن‌ها را بخشید و حضرت یونس (علیه السلام) توانست نتایج صبر و ایمان خود را ببیند. قسمت پایانی این داستان قدرت توبه و رحمت الله را نشان می‌دهد که کسانی را که صادقانه به سوی او باز می‌گردند، می‌بخشد.
داستان حضرت یونس (علیه السلام) چندین درس مهم برای مسلمانان دارد:
داستان حضرت یونس (علیه السلام) یادآوری قدرتمندی از اهمیت صبر، اعتماد به الله، و نیاز به توبه و تفکر مداوم است. این همچنین درسی از فروتنی است، زیرا حضرت یونس (علیه السلام) پس از شناسایی اشتباه خود، به سوی الله بازگشت و فرصتی دیگر برای انجام ماموریت خود دریافت کرد.