په اسلام کې حضرت آدم او حوا (په عربي کې: حواء) دواړه د بشریت لومړني پلار او مور ګڼل کیږي. دا کیسه نه یوازې د انسان د پیدایش په اړه ده، بلکې د اطاعت، آزادې ارادې، او د نافرمانۍ عواقبو په اړه مهم درسونه وړاندې کوي. دلته موږ د حضرت آدم او حوا کیسه د اسلامي لید له مخې توضیح کوو — د هغوی جنتي ژوند او د ځمکې پر لور راښکته کیدل.
الله تعالی حضرت آدم د خټو څخه پیدا کړ، خپل روح یې پکې ولګاوه، او ټولو شیانو نومونه یې ور وښودل. دا د انسان ځانګړی مقام ښیي.
الله تعالی فرمایي:
«او (یاد کړه) کله چې ستا رب ملایکو ته وویل: زه انسان د خټو نه پیدا کوم... او هغه آدم ته ټول نومونه ور وښودل.» ۲:۳۱
الله ملایکو ته امر وکړ چې آدم ته سجده وکړي، دوی ټول سجده وکړه خو ابلیس د تکبر له امله انکار وکړ او له جنت څخه وشړل شو.
الله تعالی د حضرت آدم لپاره حوا د ملګرې په توګه پیدا کړه. قرآن دا نه وايي چې حوا له آدم څخه راوتلې، بلکې له یوه نفس څخه دواړه پیدا شوي دي.
«هغه الله دی چې تاسو یې له یوه نفس (وجود) نه پیدا کړل، او له هغه نه یې د هغه همسر جوړه کړه.» ۴:۱
دا آیت د ښځې او نارینه مساوات ته اشاره کوي، او دا چې دوی دواړه د جنت له نعمتونو څخه برخمن وو.
الله تعالی آدم او حوا ته اجازه ورکړه چې له هر څه وخوري، خو د یوې ونې له نیږدې کیدو یې منع کړل. دا د هغوی لپاره د اطاعت ازموینه وه.
«او موږ وویل: ای آدمه! ته او ستا مېرمن جنت کې اوسئ، له هر ځای څخه وخورئ، خو دې ونې ته مه نږدې کیږئ، ګنې له ظالمانو به شئ.» ۲:۳۵
ابلیس هغوی وغولول او ویې ویل چې که له دې ونې وخورئ، نو تلپاتې به شئ. هغوی خطا شول او د الله امر یې مات کړ.
کله چې هغوی د منع شوې ونې میوه وخوړه، نو خپل عریاني یې ولیده او شرمېدلي شول. هغوی سمدستي توبه ویستله، الله تعالی یې توبه قبوله کړه، خو د سزا په توګه یې د ځمکې پر لور راکوز کړل.
«نو شیطان هغوی لغزش ته واچول، او له هغه حالت یې راووېستل چې پکې وو. او موږ وویل: تاسو ټول راکوز شئ، ځینې د ځینو دښمنان. او په ځمکه کې به تاسو ته یو وخت پورې د اوسېدو ځای او روزي وي.» ۲:۳۶
په اسلام کې دا یو اصل نه دی چې انسان د پلار ګناه وړي، بلکې هر انسان له ګناه پاک پیدا کېږي، او الله تعالی بښونکی او مهربان دی.
حضرت آدم د انسانیت پلار او لومړی پیغمبر و. الله تعالی هغه د هدایت لپاره غوره کړی و. حوا د آدم برابر شریکه وه او د ټولو انسانانو مور ګڼل کېږي.
دوی کیسه موږ ته دا درس راکوي: انسان خطاکار دی، خو که توبه وکړي، نو الله بښنه کوي.
د حضرت آدم او حوا کیسه په لاندې سورتونو کې ذکر شوې ده:
دا آیتونه موږ ته توبه، عاجزي، او د الله د رحمت اهمیت ښيي.