سورة العلق (خون)

سورة العلق د قرآنکریم ۹۶ مه سوره ده، چې په مکه کې نازله شوې او ۱۹ آیتونه لري. دا سوره د انسان د خون څخه د جوړېدو کیسه کوي او د علم قوت او د الله په مرسته تکیه کولو پر اهمیت ټینګار کوي.

ترجمه: سوره العلق (وینه) سُورَة العلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

i

د الله په نامه سره (شروع كوم) چې ډېر زیات مهربان، بې حده رحم كوونكى دى

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ١ i

ته د خپل هغه رب په نامه سره ولوله چې پیدا كړي يې دي (ټول مخلوقات) (۱)

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ٢ i

ده انسان له پرنې (ټوټې) وینې نه پیدا كړى دى (۲)

اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ٣ i

ته ولوله، په داسې حال كې چې ستا رب تر ټولو لوى كریم دى (۳)

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ٤ i

هغه چې په قلم سره يې ښوونه كړې ده (۴)

عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ٥ i

انسان ته يې هغه څه ښودلي دي چې دى پرې نه پوهېده (۵)

كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ ٦ i

حقه دا خبره ده چې یقینًا انسان خامخا سركشي كوي (۶)

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ ٧ i

په دې وجه چې دى خپل ځان ویني چې دى بې پروا (بې حاجته) شو (۷)

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ ٨ i

بېشكه خاص ستا رب ته بېرته ورتلل دي (۸)

أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ ٩ i

ته ما ته خبر راكړه د هغه كس چې منع كوي (۹)

عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ ١٠ i

بنده (محمد) لره كله چې دى لمونځ كوي (۱۰)

أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ ١١ i

ته ما ته خبر راكړه كه چېرې دغه (بنده) په هدایت وي (۱۱)

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ ١٢ i

یا په تقوٰی (پرهېزګارۍ) سره حكم كوي (۱۲)

أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ١٣ i

ته ما ته خبر راكړه كه دغه (منع كوونكى) تكذیب كوي او (له حق نه) مخ اړوي (۱۳)

أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ ١٤ i

ایا دى نه پوهېږي چې بېشكه الله ویني؟ (۱۴)

كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ١٥ i

داسې نه ده! قسم دى كه دى منع نشو، (نو) مونږ به (دى) خامخا ضرور ډېر سخت راكاږو د تندي (وچولي) په وېښتانو سره (۱۵)

نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ١٦ i

داسې تندى چې دروغجن (او) خطا كار دى (۱۶)

فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ ١٧ i

نو دى دې خپل مجلس والا راوبلي (۱۷)

سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ١٨ i

ژر ده چې مونږ به ډېر سخت تند خویه ملايك راوبلو (۱۸)

كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۩ ١٩ i

داسې نه ده ته د ده خبره مه منه، او (الله ته) سجده كوه او (الله ته) ښه نژدې شه (۱۹)