سورة الشمس (لمر)

سورة الشمس د قرآنکریم ۹۱ مه سوره ده، چې په مکه کې نازله شوې او ۱۵ آیتونه لري. دا سوره د لمر، سپوږمۍ، ورځ او شپه په څیر طبیعي پېښو یادونه کوي او د انسان دننه او اخلاقي انتخابونو باندې ټینګار کوي.

ترجمه: سوره الشمس (لمر) سُورَة الشمس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

i

د الله په نامه سره (شروع كوم) چې ډېر زیات مهربان، بې حده رحم كوونكى دى

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ١ i

قسم دى په لمر باندې او د هغه په رڼا باندې (۱)

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ٢ i

اوسپوږمۍ باندې كله چې په ده پسې وروسته راځي (۲)

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ٣ i

او په ورځ باندې كله چې دغه (لمر) ښكاره كاندي (۳)

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ٤ i

او په شپه باندې كله چې دغه (لمر) پټ كاندي (په خپلو تیارو كې) (۴)

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ٥ i

او په اسمان باندې او په هغه ذات چې دغه يې جوړ كړى دى (۵)

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ٦ i

او په ځمكه باندې او په هغه ذات چې دغه (ځمكه) يې غوړولې ده (۶)

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ٧ i

او په نفس باندې او په هغه ذات چې دغه يې ښه برابر كړى دى (۷)

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ٨ i

نو ده ته يې د ده بدي او د ده تقوٰی (نېكي) الهام كړې (او ورښودلې) ده (۸)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ٩ i

چې یقینًا كامیاب شو هغه څوك چې دغه (نفس) يې پاك كړ (۹)

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ١٠ i

او یقینًا نامراده شو هغه څوك چې دغه (نفس) يې په خاورو كې پټ كړ (۱۰)

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ١١ i

ثمودیانو د خپلې سركشۍ په سبب (د رسولانو) تكذیب كړى و (۱۱)

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ١٢ i

كله چې د دوى لوى بدبخت راپورته شو (۱۲)

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ١٣ i

نو دوى ته د الله رسول وویل: تاسو د الله اوښه او د هغې اوبه څښل پرېږدئ (۱۳)

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ١٤ i

نو دوى د هغه تكذیب وكړ (دروغجن يې وګاڼه) نو دوى د هغې پړكي (لينګي) پرې كړل (او مړه يې كړه) نو په دوى باندې د دوى رب د خپلو ګناهونو په سبب راګېروونكى عذاب راولېږه، نو دغه (ټول) يې (په هلاكت كې) برابر كړل (۱۴)

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ١٥ i

او دى (الله) د دغه (هلاكت او عذاب) له انجام نه نه وېرېږي (۱۵)