سورة الاعلی (تر ټولو لوړ)

سورة الاعلی د قرآنکریم ۸۷ مه سوره ده، چې په مدینه کې نازله شوې او ۱۹ آیتونه لري. دا سوره د الله تعالی د عظمت او لوړتیا په اړه ده، خلکو ته د الله عبادت او ستاینه کولو په اړه بلنه ورکوي.

ترجمه: سوره الأعلى (لوړ) سُورَة الأعلى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

i

د الله په نامه سره (شروع كوم) چې ډېر زیات مهربان، بې حده رحم كوونكى دى

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ١ i

ته پاكي بیان كړه د خپل رب د نامې چې تر ټولو اوچت دى (۱)

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ٢ i

هغه چې پیدا يې كړل ټول شيان، پس ښه يې برابر كړل (۲)

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ٣ i

او هغه (رب) چې اندازه يې وكړه، پس لاره يې وښووله (۳)

وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ٤ i

او هغه ذات چې تازه ګياه يې را اېستلې ده (۴)

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ٥ i

بيا يې هغه وګرځوله وچه توره (۵)

سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ ٦ i

ژر ده چې مونږ به په تا باندې (قرآن) ولولو، نو ته به يې نه هېروې (۶)

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ ٧ i

مګر هغه چې الله يې وغواړي، بېشكه دغه (الله) په ښكاره و پوهېږي او په هغه څه چې پټ وي (۷)

وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ٨ i

او مونږ به تا ته اسانې لارې ته اسانتیا دركوو (۸)

فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ ٩ i

نو ته نصیحت (پند) كوه كه نصیحت كول نفع رسوي (يا بېشكه نصيحت كول نفع رسوي) (۹)

سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ ١٠ i

ژر ده چې هغه څوك به پند واخلي چې وېرېږي (۱۰)

وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ١١ i

او له دغه (نصیحت) نه به تر ټولو بدبخته ډډه كوي (۱۱)

الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ ١٢ i

هغه چې تر ټولو لوى اور ته به ننوځي (۱۲)

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ١٣ i

بیا به دى په دغه (اور) كې نه مري او نه به ښه ژوند لري (۱۳)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ ١٤ i

یقینًا هغه څوك كامیاب شو چې پاك شو (۱۴)

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ١٥ i

او د خپل رب نامه يې یاده كړه، پس لمونځ يې وكړ (۱۵)

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ١٦ i

بلكې تاسو (په اخرت باندې) دنيايي ژوند غوره كوئ (۱۶)

وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ١٧ i

حال دا چې اخرت ډېر غوره او تل ترتله دى (۱۷)

إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ١٨ i

بېشكه دا (خبرې) یقینًا په ړومبنیو صحیفو كې هم دي (۱۸)

صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ ١٩ i

د ابراهیم او موسی په صحیفو كې (۱۹)