ترجمه: سوره القيامة (قیامت) سُورَة القيامة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
iد الله په نامه سره (شروع كوم) چې ډېر زیات مهربان، بې حده رحم كوونكى دى
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ١ i
زه د قیامت په ورځې باندې قسم خورم (۱)
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ٢ i
او زه په ډېر ملامت كوونكي نفس باندې قسم خورم (۲)
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ٣ i
ایا (كافر) انسان دا ګمان كوي چې مونږ به د ده هډوكي له سره راجمع نه كړو (۳)
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ ٤ i
ولې نه! (جمع به يې كړو)، په داسې حال كې چې مونږ په دې قادر یو چې د ده (هډوكي او) د ګوتو بندونه (هم) برابر كړو (۴)
بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ ٥ i
بلكې (كافر) انسان اراده لري چې په خپله مخه (راتلونكې زمانه) كې هم نافرماني وكړي (۵)
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ ٦ i
دى تپوس كوي چې د قیامت ورځ به كله وي؟ (۶)
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ٧ i
نو كله چې سترګې خړې (سپینې) شي (۷)
وَخَسَفَ الْقَمَرُ ٨ i
او سپوږمۍ توره (بې رڼا) شي (۸)
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ٩ i
او لمر او سپوږمۍ سره جمع كړى شي (۹)
يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ١٠ i
نو (كافر) انسان به په دغه وخت كې وايي: د تېښتې ځاى چېرته دى؟ (۱۰)
كَلَّا لَا وَزَرَ ١١ i
هیڅكله داسې نه ده۔، هېڅ پناه ځاى نشته (۱۱)
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ١٢ i
په دغې ورځ كې ځاى د قرار ستا د رب په طرف دى (۱۲)
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ١٣ i
په دغې ورځ كې به انسان په هغه څه خبر كړى شي چې ده مخكې لېږلي دي او وروسته يې پرېښي دي (۱۳)
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ١٤ i
بلكې انسان په خپل ځان باندې ښه دلیل دى (۱۴)
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ ١٥ i
اګر كه دى خپل عذرونه وړاندې كړي (۱۵)
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ١٦ i
(اى نبي!) ته خپله ژبه په دې (قرآن) سره مه خوځوه، د دې لپاره چې ته دا په تُندۍ سره حاصل كړې (۱۶)
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ١٧ i
بېشكه پر مونږ باندې د ده جمع كول او د ده لوستل دي (۱۷)
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ١٨ i
نو كله چې مونږ دى ولولو، نو ته د ده د لوستلو پیروي كوه (۱۸)
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ١٩ i
بیا یقینًا زمونږ په ذمه د ده بیانول دي (۱۹)
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ٢٠ i
هیڅكله داسې نه ده۔ بلكې تاسو تادي كوونكې (زر تېرېدونكې فاني كېدونكې دنیا) خوښوئ (۲۰)
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ٢١ i
او تاسو اخرت پرېږدئ (۲۱)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ٢٢ i
په دغې ورځ كې به څه مخونه تازه روښانه وي (۲۲)
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ٢٣ i
خپل رب ته به كتونكي وي (۲۳)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ٢٤ i
او په دغې ورځ كې به څه مخونه سخت تریو (او سپېره) وي (۲۴)
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ٢٥ i
یقین به كوي چې له دوى سره به مَلا ماتوونكى عمل وشي (۲۵)
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ ٢٦ i
داسې نه ده۔ كله چې ساه د ستوني هډوكي ته ورسېږي (۲۶)
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ ٢٧ i
او وبه ویل شي: څوك دى دم كوونكى؟ (۲۷)
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ٢٨ i
او دى به یقین وكړي چې بېشكه دغه (وخت د) بېلتون دى (۲۸)
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ٢٩ i
او یوه پنډۍ به له بلې پنډۍ تاوېږي (۲۹)
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ٣٠ i
ستا د رب په لوري به دغې ورځ كې ورتله دي (۳۰)
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ ٣١ i
پس ده نه تصدیق وكړ او نه يې لمونځ وكړ (۳۱)
وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ٣٢ i
او لېكن دروغ يې وګاڼه (قرآن) او مخ يې وګرځاوه (۳۲)
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ ٣٣ i
بیا خپل اهل ته لاړ، په داسې حال كې چې تكبر يې كاوه (۳۳)
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ ٣٤ i
تا ته دې هلاكت (او افسوس) وي، پس هلاكت دې وي (۳۴)
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ ٣٥ i
بیا دې تا لپاره هلاكت وي، نو هلاكت دې وي (۳۵)
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى ٣٦ i
ایا (كافر) انسان ګمان كوي چې دى به مهمل (او بې كاره) پرېښودل شي (۳۶)
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ ٣٧ i
ایا دغه (انسان) د هغې منۍ یو څاڅكى نه و چې تویولى شي (۳۷)
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ ٣٨ i
بیا دى د وینې یوه ټوټه وه، نو دغه (الله دى) پیدا كړ، پس برابر يې كړ (۳۸)
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ ٣٩ i
نو له دغې (منۍ) نه يې دوه قسمه پیدا كړل (یعنې) سړى او ښځه (۳۹)
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ ٤٠ i
ایا دغه (الله) په دې قادر نه دى چې مړي راژوندي كړي؟ (۴۰)