سورة عبسہ (عبوس)

سورة عبسہ د قرآنکریم ۸۰ مه سوره ده، چې په مکه کې نازله شوې او ۴۲ آیتونه لري. دا سوره د نبي محمد صلی الله علیه وسلم د یو ړوند پوښتونکي په وړاندې د غصې غبرګون بیانوي او د ټولو خلکو سره د برابر چلند اهمیت ته اشاره کوي.

ترجمه: سوره عبس (تندی تریو کړ) سُورَة عبس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

i

د الله په نامه سره (شروع كوم) چې ډېر زیات مهربان، بې حده رحم كوونكى دى

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ١ i

ده تندى تریو كړ او مخ يې وګرځاوه (۱)

أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ٢ i

په دې وجه چې ده ته ړوند راغى (۲)

وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ٣ i

او ته څه شي پوه كړى يې۔، ښايي چې دى پاك شي (۳)

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ ٤ i

یا به دى نصیحت (او پند) واخلي، نو ده ته به پند نفع ورسوي (۴)

أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ٥ i

هر چې هغه څوك دى چې استغنا يې كړې ده (۵)

فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ٦ i

نو ته په هغه پسې كېږې (۶)

وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ٧ i

حال دا چې په تا هېڅ الزام نشته چې هغه پاك نشي (۷)

وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ ٨ i

او هر چې هغه څوك دى چې تا ته په منډو راځي (۸)

وَهُوَ يَخْشَىٰ ٩ i

په داسې حال كې چې دى (له الله نه) وېرېږي (۹)

فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ١٠ i

نو ته له هغه نه مشغولېږې (۱۰)

كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ١١ i

داسې كله هم مه كوه، بېشكه دا (سورت) یو پند (او نصیحت) دى (۱۱)

فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ ١٢ i

نو هغه څوك چې غواړي (نو) دى دې ومني (۱۲)

فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ ١٣ i

(دغه) په عزتمنو پاڼو كې دى (۱۳)

مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ١٤ i

چې پورته كړى شوې، ښې پاكې كړى شوې دي (۱۴)

بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ١٥ i

د لیكونكو (ملايكو) په لاسونو كې (۱۵)

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ١٦ i

چې ډېر عزتمن، ډېر نېك دي (۱۶)

قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ١٧ i

انسان دې هلاك كړى شي، دى څومره ډېر ناشكره دى! (۱۷)

مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ١٨ i

دى دغه (الله) له څه شي نه پیدا كړى دى؟ (۱۸)

مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ١٩ i

له نطفې نه۔، دى يې پیدا كړى دى، پس دى يې اندازه كړى دى (۱۹)

ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ٢٠ i

بیا يې ده ته لاره ور اسانه كړې ده (۲۰)

ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ٢١ i

بیا يې دى مړ كړ، نو دى يې په قبر كې كېښود (۲۱)

ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ٢٢ i

بیا چې كله وغواړي دى به ژوندى كړي (۲۲)

كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ٢٣ i

داسې نه ده۔، دغه (انسان) هغه كار نه دى كړى چې دغه (الله) ده ته حكم كړى دى (۲۳)

فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ٢٤ i

نو انسان دې خپل طعام ته وګوري (۲۴)

أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ٢٥ i

چې بېشكه مونږ اوبه راتوى كړې دي، راتویول (۲۵)

ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ٢٦ i

بیا مونږ ځمكه څیرې كړې ده، څیرول (۲۶)

فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ٢٧ i

نو مونږ په دې كې دانې را زرغونه كړي دي (۲۷)

وَعِنَبًا وَقَضْبًا ٢٨ i

او انګور او تركاريانې (۲۸)

وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ٢٩ i

او زیتون او كجورې (۲۹)

وَحَدَائِقَ غُلْبًا ٣٠ i

او ګڼ باغونه (۳۰)

وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ٣١ i

او مېوې او ګياه (واښه) (۳۱)

مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ٣٢ i

ستاسو او ستاسو د څارویو د فايدې لپاره (۳۲)

فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ٣٣ i

نو كله چې سخت اواز راشي (۳۳)

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ٣٤ i

په هغه ورځ چې سړى به له خپل وروره تښتي (۳۴)

وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ٣٥ i

او له خپلې مور او خپل پلاره (۳۵)

وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ٣٦ i

او له خپلې ښځې او خپلو زامنو نه (۳۶)

لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ٣٧ i

په دوى كې د هر سړي لپاره به په دغه ورځ كې یو حال وي چې دى به (له نورو نه) بې پروا (بې غوره) كوي (۳۷)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ٣٨ i

څه مخونه به په دغې ورځ كې روښانه وي (۳۸)

ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ٣٩ i

خندېدونكي (او) خوشاله به وي (۳۹)

وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ٤٠ i

او څه مخونه به په دغې ورځ كې پر هغو به ګرد پروت وي (۴۰)

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ٤١ i

دغه (مخونه) به توروالي پټ كړي وي (۴۱)

أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ٤٢ i

دغه (تور مخي) خلق هم دوى كافران (او) فاجران (بدكاران) دي (۴۲)